I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by machines of loving grace.

(Richard Brautigan)

In All Watched Over by Machines of Loving Grace verkennen Ezra Veldhuis en Bosse Provoost vrijheid en onvrijheid in relatie tot technologie, door het gelijknamige gedicht van Richard Brautigan uit 1967 te ensceneren.

Machines, medicijnen, algoritmes: veel nieuwe technologie lijkt eerder (arbeids)disciplinerend of gericht op sociale controle, dan dat ze ons nieuwe vormen van vrijheid geeft. Betekent dit dat Brautigans droom dood is? Leven we al in een totaal geperverteerde realisatie ervan? Of bevat de in zijn droom beloofde vrijheid nog steeds potentieel?

At last I am free, I can hardly see in front of me!

Credits:

Concept, licht en scenografie: Ezra Veldhuis & Bosse Provoost Choreografie: Nathan Ooms, Bosse Provoost, Ezra Veldhuis Performers: Estefanía Álvarez Ramírez, Jayson Batut, Nathan Ooms Kostuumontwerp: Carly Rae Heathcote Geluidsontwerp: Benne Dousselaere Uitvoering scenografie: Sibran Sampers Techniek: Wim Bernaers Outside eye: Marc Vanrunxt Stage: Cesar Vromman Productie: Hiros Coproductie: C-TAKT, NEXT Festival, auawirleben Festival, Kunstenwerkplaats, SPRING Performing Arts Festival, CAMPO, Perpodium Met de steun van: Kunstencentrum BUDA, De Grote Post, Le Bamp, STUK, Kunst/Werk, Stad Gent, de Vlaamse overheid, de taxshelter van de Belgische Federale Overheid via Ufund